Historia powstania muzeum

Już w szkole średniej, do której chodził obecny właściciel obiektu w Lubyczy Królewskiej zrodziła się jego pasja do skamieniałości i minerałów oraz geologii. Jego pierwszym znaleziskiem było skamieniałe drzewo, które znalazł na polu przy zbiorze buraków. Od tamtej pory ciekawiło go, jakie tajemnice skrywa Ziemia. Dzięki swojej pasji w 2012 roku stworzył Muzeum Skarbów Ziemi i Morza. Muzeum liczy wystawę ponad 3000 eksponatów z całego świata. Są to minerały, skamieniałości, muszle oraz ryby. Można je oglądać w przeszklonych gablotach dwóch pawilonów wystawienniczych. Okazy, które można dzisiaj podziwiać w Szczebrzeszynie kupował na wielu giełdach minerałów m. in. w Monachium, Barcelonie, Walencji. Obecny właściciel wraz z żoną zbiera również skały i minerały w górach w Hiszpanii oraz niektórymi okazami wymienia się z innymi pasjonatami.

Minerały – eksponaty

Skały są naturalnymi kombinacjami jednego lub kilku minerałów. Niektóre skały takie jak kwarcyt (czysty kwarc) lub marmur (czysty kalcyt), zawierają tylko jeden minerał. Większość jednak składa się z więcej niż jednego. Minerały są to występujące w przyrodzie nieorganiczne ciała stałe o określonym składzie chemicznym i uporządkowanym układzie atomów. Procesy geologiczne zachodzą w stałych cyklach – następuje przemieszczanie pierwiastków chemicznych, minerałów i skał w Ziemi i na powierzchni. Procesy zachodzące w skorupie ziemskiej, jak metamorfizm i wypiętrzanie się gór, są pobudzane przez wewnętrzne ciepło naszego globu. Procesy powierzchniowe, np. wietrzenie, przyspiesza działanie Słońca.

Kryształy otaczają nas z każdej strony. Trudno sobie wyobrazić, że żyjemy na kryształowej planecie w świecie z kryształów. Skały, które tworzą Ziemię, Księżyc i meteoryty, składają się z minerałów, a praktycznie niemal wszystkie minerały zbudowane są z kryształów. Minerały są bowiem substancjami krystalicznymi złożonymi z atomów różnych pierwiastków. Wśród tych ostatnich najważniejszymi są tlen, krzem oraz sześć pospolitych metali, włączając żelazo i wapń. Chodząc po górach czy przechadzając się po plaży depczemy po kryształach. Kryształy wykorzystujemy w pracy zawodowej czy podczas wykonywania domowych obowiązków. Nie mówiąc już o nowoczesnej technice, która bez nich nie mogłaby się rozwijać a nawet istnieć.

Skamieniałości to szczątki zwierząt i roślin lub ślady ich działalności zachowane w naturalny sposób w skałach: szkielety wielkich dinozaurów i drobniutkie organizmy widoczne tylko pod mikroskopem. Większość skamieniałości to twarde części dawnych zwierząt i roślin, takie jak skorupy, kości, zęby czy drewno. Pierwotne substancje tworzące te części mogą być zachowane w nie zmienionym składzie lub też zastąpione przez rozmaite minerały. Dawne organizmy szczególnie dobrze mogły zachować się w torfie, asfalcie, lodzie i bursztynie. Jaja, odciski stóp i nory zwierząt też mogą ulegać fosylizacji (skamienieniu). Nauka o skamieniałościach, zwana paleontologią, uczy nas, że życie na Ziemi rozpoczęło się przynajmniej 3500 mln lat temu. Od tego czasu pojawiło się i znikało mnóstwo gatunków. Tylko niewiele z nich przetrwało, jako skamieniałości do naszych czasów.

Wszystko to wpływa na życie każdego z nas. Często sobie tego nawet nie uświadamiamy. Warto jest zgłębiać wiedzę na tematy, które dotyczą sfery początku świata i tego, jakie zmiany przez lata dokonywały się na naszej planecie.

Najcenniejsze eksponaty

• Złoto rodzime
• Liliowce z Sahary Zachodniej o niebagatelnym rodowodzie 420 mln lat (zwierzęta morskie)
• Ząb Megalodona o wymiarach 10 cm x10 cm (prehistoryczny rekin)
• Opal z Etiopii (mineraolid zaliczany do krzemianów)
• Skamieniałe drzewo z wypływającym bursztynem z rzeki San
• Skamieniałe jajo jeżowca z Roztocza
• Skamieniałe drzewo z Afryki
• Fluoryt zielony (kamień szlachetny z gromady halogenków)
• Hammotite (stalowy kryształ)
• Agat „Święta rodzina” (półszlachetny minerał)